Συπληρωματικά ιστορικά στοιχεία για την Φιλαρμονική Ραφήνας

[Στάθης Δημητρακός]

Συμπληρωματικά ιστορικά  στοιχεία για την Φιλαρμονική Ραφήνας
Επιμέλεια: Στάθη Δημητρακού

Οι δωρητές των μουσικών οργάνων

Τα μουσικά όργανα της Φιλαρμονικής αγοράστηκαν και δωρίστηκαν από τους Τριγλιανούς αδελφούς Ζαρζαβατζή(Eυθύμιος, Θεόδωρος, Θεοφάνης), που γεννήθηκαν στην παλιά Τρίγλια και ήταν μετανάστες στην πόλη Έντμοντον του Καναδά. Ο ένας εκ των αδελφών, ο Ευθύμιος Ζαρζαβατζής πήγαινε σχολείο στην Τρίγλια, στην ίδια τάξη με τον Τριγλιανό-Ραφηνιώτη Σταύρο Διαμαντάκη. Ο Ευθύμιος Ζαρζαβατζής, μαζί με τον φίλο του επίσης Τριγλιανό και συμπολίτη του στο Έντμοντον, Γιώργο Μαυρομάτη έκαναν στην τελευταία δεκαετία της ζωής τους  μερικά ταξίδια στην Ελλάδα.
Οι αείμνηστοι αυτοί Τριγλιανοί  του απόδημου Ελληνισμού γνώρισαν τις κοινότητες των Τριγλιανών –Νέα Τρίγλια Χαλκιδικής και Ραφήνα Αττικής-στην Ελλάδα και τις βοήθησαν.
Πρώτα, οι αδελφοί Ζαρζαβατζή  βοήθησαν τη Νέα Τρίγλια Χαλκιδικής, δώρισαν τα 45 όργανα της Φιλαρμονικής και απέκτησε η Νέα Τρίγλια Φιλαρμονική το 1980. Οι ίδιοι ενίσχυσαν την αποπεράτωση του Πολιτιστικού Κέντρου και του Λαογραφικού Μουσείου Νέας Τρίγλιας. Ο Γεώργιος Μαυρομάτης, επίσης βοήθησε τη Νέα Τρίγλια με δωρεές, όπως φορεσιές χορευτικών και  βιβλιοθήκη στον Πολιτιστικό Σύλλογο Νέας Τρίγλιας. Επίσης ενίσχυσε κατά καιρούς τον ΠΟΤ, το αγροτικό ιατρείο Ν. Τριγλίας, τον Σύλλογο των Απανταχού Τριγλιανών, τα «Τριγλιανά Νέα» και την εκκλησία της Νέας Τρίγλιας.
Οι πατριώτες  αυτοί επισκέφθηκαν και γνώρισαν τους Τριγλιανούς της Ραφήνας.
Στη φωτογραφία φαίνονται συντροφιά Τριγλιανών στην ταβέρνα του Σταύρου Διαμαντάκη στο λιμάνι (Νοέμβριος 1982). [Αρχείο Στ. Δημητρακού]

Διακρίνονται στη φωτογραφία από τα δεξιά οι:  Γεώργιος Μαυρομάτης, Σταύρος Διαμαντάκης, Ευθύμιος Ζαρζαβατζής, Θεοφάνης Μπαρμπής, Θανάσης Πιστικίδης, Διογένης Παλπατζής, η μικρή Ελένη και Στάθης Δημητρακός.


O αείμνηστος Τριγλιανός και Ραφηνιώτης Θανάσης Πιστικίδης περιγράφει στο βιβλίο του « Τρίγλια Βιθυνίας»Ραφήνα Οκτώβρης 1983 (Τριγλιανοί και Μετανάστευση, Δημοσιεύθηκε στα Τριγλιανά Νέα την 5η Απριλίου 1983, Αρ,φύλλου 41)  τη συνάντηση των Τριγλιανών της Ραφήνας με τον Ευθύμιο Ζαρζαβατζή και τον Γιώργο Μαυρομάτη:
«......Η οικογένεια Ζαρζαβατσή, τα παιδιά δηλαδή του Βασίλη και της Πιρλάντης Ζαρζαβατζή, Ευθύμιος, Θεόδωρος και Θεοφάνης, είναι οι δωρητές των 42 οργάνων της φιλαρμονικής της Ν. Τρίγλιας, που με τη χειρονομία τους αυτή, ξεπλήρωσαν μια τελευταία επιθυμία της μητέρας τους Πιρλάντης, για να φανούν χρήσιμοι και να βοηθήσουν, όσο μπορούν τους Τριγλιανούς, στις καινούριες τους πατρίδες.
Η εντολή προς τη Νέα Τρίγλια εκτελέσθηκε και τώρα, κατά την υπόσχεση του κ. Ευθύμιου Ζαρζαβατσή, περιμένει κα η Ραφήνα τη δική της φιλαρμονική. Εύχομαι και ο Θεός να τους δίνει απλόχερα υγεία και να εκπληρωθεί κ αυτή η υπόσχεση. Ας δούμε, όμως αυτούς τους δυο καλούς πατριώτες, που είχα την ευτυχία να γνωρίσω το περασμένο καλοκαίρι στη Νέα Τρίγλια και στη Ραφήνα.
Ο κ. Γιώργος Μαυρομάτης ήρθε στην Ελλάδα τον Ιούνιο του 1982 και έμεινε 6 ολόκληρους μήνες στην Αθήνα, και περισσότερο στην Θεσσαλονίκη, όπου έχει και συγγενείς, τον κ. Νικόλαο Μπόλκα και τον μακαρίτη κι αξέχαστο φίλο Νίκο Χατζηπαππού. Αργότερα ήρθε και ο κ. Ευθύμιος Ζαρζαβατσής, που έμεινε ως τις αρχές του Γενάρη του 1983 κι έφυγαν, αφού έκαναν Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά στην Ελλάδα. Οργάνωσαν κυριολεκτικά την Ελλάδα, χερσαία και νησιωτική, μη χορταίνοντας να τη βλέπουν και πάντα ενθουσιασμένοι, δεν παρέλειπαν να περνούν συχνά από τη Ραφήνα και την Νέα Τρίγλια, να βλέπουν πατριώτες και παλιούς φίλους, όσους απέμειναν. Δεν θα ξεχάσουμε, όσοι βρεθήκαμε μαζί τους, την πρώτη φορά που ο κ.Ζαρζαβατσής συνάντησε τον παλιό συμμαθητή  και φίλο του, από την Τρίγλια, τον κ. Σταύρο Διαμαντάκη. Αγκαλιές, φιλιά, συζήτηση. Μετά άρχισαν τα διάφορα «θυμάσαι....». Τον πετροπόλεμο, το πετροβολητό στο μεϊντάνι, που σπάνε κι οι δυο τα κεφάλια τους, τα ξεβράκωτα κολύμπια στη μύτη, το ξύλο του Τσερεκλά και του Μιλτιάδη του Παπαλεξανδρή τη μεγάλη κερασιά με τα πορφυρά κεράσια στα ψάθινα, τους στήμους κι ένα σωρό άλλα ατέλειωτα «θυμάσαι...». Ήταν τρομερή η συγκίνηση να βλέπεις τους δυο ασπρομάλληδες σήμερα παιδικούς φίλους, ύστερα από 60 και πάνω χρόνια να θυμούνται...».

Έμαθαν ότι η Ραφήνα δεν έχει Φιλαρμονική. Παρήγγειλαν στην Ιταλία-44 όργανα υψηλών προδιαγραφών που κόστιζαν αρκετά χρήματα - και μετά από κάμποσο καιρό έφθασαν στην Ραφήνα. Εκείνη την εποχή-ο γράφων σήμερα- είχα εκλεγεί για πρώτη φορά κοινοτικός σύμβουλος Ραφήνας, γνώριζα τα γεγονότα και είχα φιλία με τους αείμνηστους Γιώργο Μαυρομάτη και Ευθύμιο Ζαρζαβατζή.

 

Η έναρξη λειτουργίας της Φιλαρμονικής – η εξέλιξη.

Η Φιλαρμονική Ραφήνας έκανε την πρώτη εμφάνισή της την Πρωτοχρονιά του 1985. Το 1988 ήταν σταθμός για την εξέλιξη της Φιλαρμονικής Ραφήνας. Παρακολουθούσαν  μαθήματα περίπου 40 παιδιά υπό την διεύθυνση του αρχιμουσικού Κώστα Αντωνίου. Το τότε διοικητικό συμβούλιο που είχε ψηφιστεί από το κοινοτικό συμβούλιο της Ραφήνας, ήταν οι εξής: Αναστάσιος Μαλάκης, Πρόεδρος, Ανδρέας Κεχαγιόγλου, Αντιπρόεδρος, Λέου Εισοδεία, κοινοτικός σύμβουλος, Στυλιανός Σιδέρης και Αικατερίνη Κατσαούνη. 'Έχουν περάσει 20 χρόνια από τότε και η πρόοδος της Φιλαρμονικής Ραφήνας είναι καταπληκτική.